PISMO DO MINISTRA ROZWOJU I TECHNOLOGII
– Polskie Stowarzyszenie Zarządców Nieruchomosci przyłącza się do przesłanego na ręce ministra Krzysztofa Hetmana pisma Pracodawców RP z propozycjami zmian przepisów dotyczących zawodu pośrednika i zarządcy nieruchomości.
Poniżej przedstawiamy stanowisko naszego Stowarzyszenia :
Uznajemy, że w naszym zawodzie zasadniczym elementem niezbędnym do zapewnienia wysokiej jakości obsługi klienta jest profesjonalizm.
Zarządcy nieruchomości pełniący najczęściej rolę administratora w nieruchomościach wielolokalowych odpowiadają za prawidłowe zarządzanie wielomilionowymi majątkami swoich klientów.
Współczesny niezwykle szybki postęp techniczny i częste zmiany prawa oraz interpretacji niektórych przepisów wymusza na zarządcach ciągłe podnoszenie kwalifikacji i dużej interdyscyplinarności.
Nowelizacja, która weszła w życie 1 stycznia 2014r. dopuściła do wykonywania zawodu zarządcy każdego przedsiębiorcę bez możliwości weryfikacji jego przygotowania do zawodu. Co więcej dopuściła do zarządzania znacznym majątkiem również osoby prawomocnie skazane, gdyż bycie zarządcą nie wymaga już potwierdzenia niekaralności.
Przestała wtedy również istnieć Komisja Odpowiedzialności Zawodowej, która mogła rozpatrywać skargi na osoby wykonujące ten zawód.
Zarządcy od wielu lat widzą nieadekwatność obecnych przepisów do otaczającej rzeczywistości.
Jednym z przykładów jest ustawa z 24 czerwca 1994r. o własności lokali, która powołała do życia wspólnoty mieszkaniowe.
Trzydzieści lat temu większość lokali mieszkalnych zarządzana była przez spółdzielnie mieszkaniowe, powstałe jeszcze przed transformacja ustrojową. W Polsce dopiero tworzył się rynek deweloperski. Nie było wspólnot liczących setki lokali. Nie było normą budowanie wielostanowiskowych podziemnych i naziemnych lokali garażowych. Nie budowało się wielkich osiedli domów jednorodzinnych razem z cała infrastrukturą drogową i techniczną (oświetlenie, śmietniki, szlabany itp.)
Zarządcy postulują więc zmiany przepisów, które umożliwią sprawniejsze i uczciwe zarządzanie majątkami mieszkaniowymi ich właścicieli.
Naszym zdaniem, należy podjąć następujące prace legislacyjne:
1) Jasne zdefiniowanie wspólnoty mieszkaniowej oraz jasne określenie jej statusu prawnego. Na dzień dzisiejszy rozwiązania przewidziane w art.6 ustawy o własności lokali są niewystarczające. Bezpieczeństwo obrotu wymaga obecnie rejestracji wspólnot mieszkaniowych w rejestrze ( typu KRS), z którego będzie wynikać kto jest jej reprezentantem, kto ma prawo zaciągać zobowiązania; jaki jest adres wspólnoty do doręczeń; jaki jest stan finansowy danej wspólnoty (m.in. do wiadomości potencjalnych członków takiej wspólnoty).
2) Rozszerzenie definicji wspólnoty mieszkaniowej o osiedla domów jednorodzinnych ze wspólną infrastrukturą drogową, o wielostanowiskowe budynki i o lokale garażowe zlokalizowane na częściach wspólnych itp.
3) Usprawnienie procedury podejmowania uchwał we wspólnotach mieszkaniowych. Głosowanie nad uchwałami nie może trwać kilka lat.
4) Wprowadzenie w kodeksie postepowania cywilnego zmian umożliwiających odzyskiwanie przez wspólnoty swoich wierzytelności z licytowanych lokali przed wierzytelnościami zabezpieczonymi hipoteką. Obecnie wspólnota, która ma możliwości wszczęcia postępowania egzekucyjnego z lokalu jest zaspokajana następna w kolejności za długami zabezpieczonymi hipoteką co w praktyce oznacza brak możliwości zaspokojenia wspólnoty. Jeżeli wierzytelności wspólnoty nie są zabezpieczone hipoteką (przy czym hipoteka ustanowiona na rzecz wspólnoty mieszkaniowej zwykle będzie ustanowiona później niż dla banku, przez co szansa na zaspokojenie wierzytelności będzie niska z uwagi na zasadę pierwszeństwa ograniczonych praw rzeczowych) są one jako „inne wierzytelności” zaspokajane w dalszej kolejności. Tym samym koszty, jakie generuje lokal licytowany opłacają pozostali członkowie wspólnoty. W praktyce pojawiają się sytuacje, gdzie wspólnota mieszkaniowa rezygnuje z uczestnictwa w postępowaniu egzekucyjnym ze względu na konieczność poniesienia kosztów postępowania sądowego i postępowania egzekucyjnego w przypadku, gdy brak jest jakichkolwiek szansy na odzyskanie wierzytelności.
Rozwiązaniem problemu mogłoby być przyznanie wspólnocie mieszkaniowej ustawowego pierwszeństwa przed wierzycielami hipotecznym, na wzór rozwiązań przyjętych już w innych systemach prawnych.
5) Wprowadzenie przepisów dotyczących zdolności upadłościowej wspólnoty mieszkaniowej. Obecnie wspólnota mieszkaniowa nie posiada zdolności upadłościowej.
6) Wprowadzenie przepisów regulujących kwestie, związane z upadłością konsumencką właściciela lokalu. Wobec o ogłoszenia przez właściciela lokalu upadłości konsumenckiej, pojawiają się problemy związane z wyegzekwowaniem należności przysługujących wspólnocie, które dodatkowo ciągle narastają.
7) Wprowadzenie przepisów obligujących wspólnoty mieszkaniowe do utworzenia funduszu remontowego i ustalenie wysokości rocznych odpisów umożliwiających właściwe utrzymanie nieruchomości (np. roczna wysokość odpisów na fundusz remontowy za metr kwadratowy lokalu nie może być niższa niż np. 0,5% jego wartości odtworzeniowej wyznaczanej corocznie przez wojewodę – obecnie odpis często wynosi jedynie 8-10 zł rocznie za metr, co nie pozwala na właściwe utrzymanie nieruchomosci.
8) Zmiana obowiązku zebrań sprawozdawczych wspólnot mieszkaniowych do końca drugiego kwartału (jak większość spółdzielni, stowarzyszeń), a nie jak jest obecnie do końca pierwszego kwartału.